Na Rynku Wielkim w Zamościu stanie wystawa prezentująca wszystkich Laureatów Wielkich Nagród Festiwalu „Dwa Teatry”. W Ratuszu Miejskim zobaczyć będzie można jubileuszową wystawę pt. „7 dekad Teatru Telewizji”, w Centrum Informacji będzie mieścić się wystawa „Aleksander Fredro w Teatrze Telewizji i Teatrze Polskiego Radia”, a w BWA Galerii Zamojskiej będzie można obejrzeć wystawę pt. „Gustaw Holoubek w Teatrze Telewizji”.

Dodatkowo na Rynku Wodnym obejrzeć będzie można wystawę dziecięcych prac konkursowych „Fredro w obrazkach”.

Barbara Borys-Damięcka na planie Teatru Telewizji (fot. Ireneusz Sobieszczuk/TVP)

Już od 15 czerwca można obejrzeć:

Wystawę poświęconą historii Teatru Telewizji w 70-lecie istnienia „7 dekad Teatru Telewizji”.
Ratusz, Sala Consulatus, Rynek Wielki 13 

Teatr towarzyszy Telewizji Polskiej od samego początku jej istnienia, czyli roku 1952. Scenę telewizyjną początkowo rozwijali przede wszystkim twórcy teatralni. Teatr gromadził przed telewizorami rzesze widzów. 

Pierwszym wyemitowanym spektaklem Teatru Telewizji było „Okno w lesie” Eugeniusza Ryssa i Leonida Rachmanowa w reżyserii Józefa Słotwińskiego. Premiera odbyła się 6 listopada 1953 roku i od tamtej pory Teatr Telewizji na stałe zagościł w poniedziałkowym paśmie telewizyjnej Jedynki. 

Przez 70 lat Teatr Telewizji stał się odrębnym artystycznie gatunkiem, który do dziś jest ważną częścią polskiego życia kulturalnego. Z okazji obchodzonego w 2023 roku okrągłego jubileuszu istnienia Teatru Telewizji chcemy opowiedzieć historię tej sceny, a także przedstawić osoby, które ją tworzyły i nadal tworzą.

Wystawa „7 dekad Teatru Telewizji” przypomni wybrane z każdego dziesięciolecia spektakle, które składają się na obraz rozwoju sceny i gatunku.

„Śluby panieńskie” Aleksandra Fredry w reżyserii Andrzeja Łapickiego (fot. Ireneusz Sobieszczuk/TVP)

Wystawę „Aleksander Fredro w Teatrze Telewizji Polskiej i Teatrze Polskiego Radia”.
Galeria Fotografii Ratusz, Rynek Wielki 13.

Trudno wyobrazić sobie polską literaturę i teatr bez twórczości Aleksandra Fredry. Jego ponadczasowe komedie bawią do dziś i zaskakują głębią obserwacji świata, oraz relacji międzyludzkich. Korzystając z dorobku komediopisarzy europejskich i polskich Fredro stworzył swój własny, niepowtarzalny język literacki oparty na rymach i rytmach. Jego komedie od początku cieszyły się ogromną popularnością wśród teatralnych twórców oraz publiczności. I tak jest do dziś.

Również Teatr Telewizji wiele zawdzięcza temu znakomitemu autorowi. W czasie siedemdziesięciu lat istnienia telewizyjnej sceny powstało ponad trzydzieści realizacji dwudziestu trzech sztuk jego autorstwa, z czego aż cztery znalazły się w Złotej Setce („Damy i huzary”, reż. O. Lipińska, 1978; „Mąż i żona”, reż. B. Korzeniewski, 1973; „Śluby panieńskie”, reż. A. Łapicki, 1980; „Zemsta”, reż. J. Świderski, 1972). Największym zainteresowaniem kolejnych interpretatorów cieszyły się „Śluby panieńskie”, „Zemsta”, a także „Mąż i żona” oraz „Wielki człowiek do małych interesów”. Fredrowskie komedie wystawiali w Teatrze Telewizji najważniejsi reżyserzy tej sceny, m.in. Adam Hanuszkiewicz, Andrzej Łapicki, Olga Lipińska, Jan Świderski, Krystyna Janda oraz Jan Englert, a niedawno także Wojciech Adamczyk. Aleksander Fredro był również autorem znakomitego pamiętnika „Trzy po trzy” zaadaptowanego i wystawionego w Teatrze Telewizji w 1997 roku przez Adam Hanuszkiewicza.

W 230-lecie urodzin Aleksandra Fredry zapraszamy na wystawę upamiętniającą doceniane przez krytyków i uwielbiane przez publiczność spektakle Teatru Telewizji według jego sztuk. Na wystawie zobaczyć będzie można wybór archiwalnych fotografii. Specjalnie na tę okazję otworzyliśmy także telewizyjne archiwum kostiumowe, aby urozmaicić wystawę ekspozycją kostiumów z fredrowskich spektakli.

Gustaw Holoubek w spektaklu „Książe Homburg” (fot. Ireneusz Sobieszczuk/TVP)

Wystawę poświęconą Gustawowi Holoubkowi w 100-lecie urodzin artysty „Gustaw Holoubek w Teatrze Telewizji”.
Biuro Wystaw Artystycznych – Galeria Zamojska, ul. Stanisława Staszica 27.

Gustaw Holoubek urodził się 21 kwietnia 1923 roku w Krakowie, a zmarł 6 marca w roku 2008 w Warszawie. Był aktorem, reżyserem, dyrektorem teatrów, prezesem ZASP-u i posłem na Sejm, a swoimi artystycznymi dokonaniami mógłby obdzielić niejednego twórcę. Był związany z teatralnymi scenami Krakowa, Katowic, Warszawy, ale i tą największą sceną – Teatru Telewizji. Po raz pierwszy wystąpił na ekranie w spektaklu telewizyjnym 1958 roku, w przedstawieniu „Słowo Norwidowe” w reżyserii Adama Hanuszkiewicza. Przez kolejne pół wieku zagrał w ponad stu przedstawieniach, reżyserowanych między innymi przez: Jerzego Gruzę, Zygmunta Hübnera, Andrzeja Łapickiego czy Ludwika René. W Teatrze Telewizji zarejestrowane zostały też ważne role artysty ze stołecznych scen, jak choćby rola sędziego Custa w „Trądzie w Pałacu Sprawiedliwości” Ugo Bettiego, którą zyskał sobie uznanie warszawskiej publiczności, określany jako aktor inteligent. Po latach od warszawskiego debiutu Holoubek sam przeniósł ten spektakl na ekran telewizyjny. W Teatrze Telewizji zrealizował także „Fantazego”, „Beatrix Cenci” i „Kordiana” Juliusza Słowackiego.

Na ekspozycji prezentujemy trzydzieści odmiennych kreacji Gustawa Holoubka z Archiwum Fotograficznego Telewizji Polskiej, które ukazują godną podziwu skalę możliwości twórczych tego wybitnego artysty.