Laureatami Wielkiej Nagrody Festiwalu „Dwa Teatry” Sopot 2019 przyznawanej za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze Telewizji i Teatrze Polskiego Radia zostali Halina Łabonarska i Jan Englert.
HALINA ŁABONARSKA swoją przygodę z Teatrem Telewizji rozpoczęła prawie pięćdziesiąt lat temu
i stworzyła w nim kilkanaście wspaniałych ról. Pracowała z najwybitniejszymi reżyserami,
m.in. z Maciejem Prusem, Izabellą Cywińską, Kazimierzem Dejmkiem, Laco Adamikiem i Janem
Englertem.
Jest aktorką o bardzo bogatym dorobku, obdarzoną pięknym głosem i niezwykle silną osobowością. Za swoje kreacje otrzymała wiele nagród, m.in. Nagrodę im. Ireny Solskiej przyznaną przez polską sekcję Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyki Teatralnej (2015).
Jest dwukrotną laureatką sopockiego Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej
„Dwa Teatry”: w 2005 r. otrzymała główną nagrodę żeńską za rolę Heleny w „Kluczu” w reż. W. Smarzowskiego, a w 2007 r. zdobyła nagrodę za rolę Żony w „Norymberdze” w reż. W. Krzystka (Grand Prix). W 2017 r. przyznano jej Złoty Medal „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”.
Z Teatrem Polskiego Radia współpracuje od końca lat 70. Wystąpiła w ponad 100 słuchowiskach. Znana jest także słuchaczom z mistrzowskiego czytania powieści i interpretacji poezji. Z jej talentu i głosu mieli szczęście korzystać wspaniali reżyserzy radiowi.
JAN ENGLERT rozpoczął współpracę z Teatrem Telewizji na początku lat 60. Zasłynął nie tylko ze swoich
kreacji aktorskich, lecz także jako reżyser. Jedną z pierwszych ról, jaką zagrał, był Stefan Bielak w „Notesie” Z. Skowrońskiego w reż. Jerzego Antczaka w 1968 r. Od tamtej pory na telewizyjnej scenie realizował swój talent aktorski i reżyserski ponad 150 razy. Wiele z jego ról przeszło do historii teatru.
Jako reżyser przygotował kilkadziesiąt spektakli, sięgając głównie po klasykę, m.in. „Irydiona” Z. Krasińskiego (1982), „Hamleta” W. Szekspira (1985), „Kordiana” J. Słowackiego (1994), „Dziady” A. Mickiewicza (1997).
Na Festiwalu „Dwa Teatry” był wielokrotnie nagradzany, otrzymał m.in. Grand Prix za reżyserię „Juliusza Cezara” W. Szekspira w 2006 r., Grand Prix za rolę Eugeniusza w „Tangu” S. Mrożka w 2013 r., nagrodę za reżyserię „Męża i żony” A. Fredry w 2016 r., nagrodę za twórczą realizację telewizyjną spektaklu „Śluby panieńskie” A. Fredry w 2017 r. i – w ubiegłym roku – nagrodę za reżyserię „Spiskowców” J. Conrada Korzeniowskiego.
Z Teatrem Polskiego Radia stale współpracuje od początku lat 70. Zrealizował kilkaset słuchowisk jako aktor i reżyser. Radiowe archiwum podaje, że wystąpił w ponad 700 audycjach różnego charakteru
(słuchowiska, lektura powieści, interpretacja poezji). Jest mistrzem interpretacji zarówno tekstów klasycznych, jak i współczesnych. Znany jest z udziału w serialach radiowych, jak np. „Saga rodu Forsyte’ów” (1970), „Wojna i pokój”(1972), „Bracia Karamazow” (1996). Laureat nagrody Splendor Splendorów w 2017 r. za wybitne kreacje w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia.
